Verbinden

BLOG


Lees over wat mij inspireert, verwondert en bezighoudt!

BLOGPOST - 12 november 2019


Verbinden


Een harde wind en een fijne herfstzon zijn hevig in gevecht op mijn gezicht om mijn wangen te verwarmen dan wel te koelen. Ik snuif de geur van het wad in combinatie met de frisse zeelucht op en luister naar de roep van scholeksters en meeuwen. Ik voel me voldaan. Vier dagen heb ik met een leuk team gewerkt op Schiermonnikoog. De rest van het team is met de boot terug naar huis vertrokken, maar ik en een van mijn beste vrienden zijn nog even een dagje gebleven om lekker uit te waaien en tot rust te komen. Ik geniet van de puurheid van de omgeving, de warmte, de kou en de verschillende geuren. De aanblik van het wad en zijn bekende geluiden maken me warm van binnen. Ik voel verbonden aan deze plek en met mijn gezelschap. Ik voel me thuis.  


Een dag later ben ik weer in Nijmegen (ook mijn thuis). Ik kijk in mijn agenda. Vanavond een evenement in het kader van ‘Week van de Stad’ waarin presentaties worden gegeven over het thema: ‘Inspirerende visies op de wereld in verandering’. Morgen atletiektraining, een pubquiz, woendag ALV, donderdag een etentje en overdag natuurlijk werken. Ik ben terug in de realiteit. Een druk leven als beginnend ondernemer met verschillende hobby’s en sociale verplichtingen.



Ho, wacht?! Terug in de realiteit? Hoezo? Gisteren was toch ook echt de realiteit! Mijn hoofd is in standje ‘moeten’ terechtgekomen. Een valkuil van het hebben van een agenda. Ik reset mijn hoofd en kom weer in standje ‘willen’. Ik wil inspirerende visies horen over de wereld van morgen, ik wil goed voorbereid aan de start van de Zevenheuvelenloop staan, ik wil gezelligheid en tijd besteden aan sociale aspecten, ik wil horen wat het bestuur voor plannen heeft voor ons als leden en daar invloed op uitoefenen, ik wil geld verdienen om te leven en ik wil een steentje bijdragen aan het vergroenen van de omgeving van mensen. Ik zit helemaal in de ‘ik wil!’-modus als ik zie dat ik een gemiste oproep heb. Ik bel terug. Bij een verrassende nieuwe klant mag ik in de tuin komen werken. Maar niet alleen dat. Deze persoon gooit ook nog eens een balletje op. Een ‘mogelijkheid’ dient zich aan en we spreken af om in gesprek te gaan en te kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen. (Wie weet later meer hierover).  


Dit was niet de enige verrassende nieuwe klant van afgelopen tijd. Ik merk dat ik mensen aantrek die eenzelfde visie hebben en hieruit ontstaat meer dan alleen een korte klant-dienstverlener-relatie. Gelijkgestemden betekenen zoveel meer voor elkaar. Jammer dat ik me daar sinds kort pas bewust van ben. Ik heb als plan om mijn visie te delen met anderen, opdat ik de verbinding met hen kan maken en we wat voor elkaar kunnen betekenen. Maar hoe doe je dat? De eerste stap: mijn visie duidelijk krijgen en opschrijven. Dat is nog niet zo gemakkelijk. Wat is überhaupt een visie? Wat is het verschil met een doel/strategie of een bedoeling/missie? Gelukkig waren daar de lezingen van ‘Week van de Stad’ gisteravond. Ik ben geïnspireerd geraakt door Chris Poulissen en Ruud Veltenaar en heb verschillende aanknopingspunten en nieuwe invalshoeken gekregen. ‘Maak de verbinding en doe dit samen’ was de grote boodschap van de avond. Tijd om dit eens te laten bezinken. Echter dat wil ik niet alleen doen, maar samen met anderen. Ik ga daad bij het woord voegen. Het wordt tijd om proactief met mensen in gesprek te gaan met soortgelijke visies, zodat ik de mijne beter kan vormgeven en eraan kan schaven.


Om enig idee te krijgen, zal ik een eerste poging doen mijn missie en visie te verwoorden. Wie weet kom ik hierdoor in gesprek met mensen die hierover willen sparren. En ja, dat is een uitnodiging! Schroom dus niet en laat even weten als je hierover wilt kletsen of sparren. Lijkt me erg leuk!


Oke, daar gaat ie.


Mijn visie: mensen in contact brengen met de natuur; plant, dier en medemens.

Mijn missie: biodiversiteit en welzijn vergroten.